۱۳۹۰ مرداد ۳, دوشنبه

انتقادی هم بخودمان!!!!

چطور شد ،که دین انسان محور(اومانیستی)و خرد گرا وانبساطی مان را با دین خدامحور انقباضی ابراهیمی عوض کردیم؟
آن منشا حوادث وسرنوشت انسان را در خود انسان می دید واین در خدا؛!!
می گویند: ذهن ما تنها از این شاخه به آن شاخه پرید و گلها را دید واز هر گلی بوئید وزیبائیش را دید،وکل در خت را ندید؛واز گل به ریشه نرسید؛!!
میگویند: ذهن ما ذهن ظاهر بود نه باطن !!
ذهن ادبیات عا شقانه  بود نه فلسفه عشق !!
ذهن شعر وطنز بود نه ریاضیات وفلسفه!
ذهن جادهای هموار بود نه جاده های سخت و ناهموار!
ذهن گریه وشادی بود نه درد وغصه !
و.....

هیچ نظری موجود نیست: