بزرگترین سرمایه ما در اجرای کامل جنبش نافرمانی مدنی ، شبکه عظیم اجتماعی
است که قادر شد در سال 1388 میلیونها نفراز هم وطنانمان را در تهران وتمامی
مراکز استان وسایر شهرهای بزرگ کشورمان ، علیه دستگاه متوهم وجنایتکار
وسرکوبگر ودزد حاکم برکشور، بسیج وراهبری نماید. این شبکه عظیم کاملا دست
نخورده به حیات خود ادامه داده، و تجربه سه سال گذشته را نیز در کارنامه
خود دارد.
وظیفه این شبکه عظیم اجتماعی ما امروز چیست؟
جنبش عظیم اجتماعی ما در سال 1391 با جنبش آزادیخواهی 1388ونیز جنبش 1378و...اگرچه همه در یک راستا وکمال یافته هم می باشند؛ یک تفاوت اساسی دارد ، وآنهم حضور لایه های محروم تر جامعه است، در جنبش 1391؛ یعنی امروز مخاطب جنبش ما طبقات محروم جامعه هستند، وما لازم است بطور کوتاه ومختصر این طبقات را از نظر جامعه شناختی وروانشناختی مورد بررسی قرار دهیم؛
در ابتدا لازم است مشخص نمائیم که منظور از طبقات محروم: 1-کارگران2-کشاورزان وکارکران کشاورز 3-کارگران ساختمانی4-کشاورزانی که بلحاظ سوءمدیریت حاکم مجبور به ترک خانه وروستای خود شده اند وامروز در حاشیه های شهرهای بزرگ مجبور به زندگی توام با محرومیت کامل وحقارت انسانی و...شده اند.و...می باشند.
متاسفانه هیچ یک از اقشار طبقات محروم جامعه ما از نظام صنفی وسیاسی برخودار نیستند ویا میل به نظام ویا سازمان یافتگی ندارند.وانچه را که هست ابزارهای سرکوبی است که حکومت تلاش دارد از آنها بعنوان انجمن های صنفی ویا سیاسی استفاده نماید.
این طبقات بر عکس اقشار حاکم بر کشور بیشترین آسیب را از سوء مدیریت حاکم برده ومی برد؛ وآینه شفاف وروشنی است ، که می توان مدیریت حاکم را در آن دید!
بی سازمانی وبی نظمی در قدرت حاکم کاملا به این طبقه سرایت دارد.
اقشار اجتماعی این طبقات؛ محرومیت کامل اقتصادی دارند! وبه تبع آن بلحاظ فرهنگی وسیاسی هم در جایگاه فقر ومحرومیت قرار دارند؛ ونظام حاکم هم با استفاده ازتجربه انقلاب 57 و با ترفند های مختلف در بازی کردن با این اقشار عمل می نمایند .
وچون نظام اجتماعی موجود در کشورمان هم یک نظام کامل کاستی نمی باشد ومعمولا دربین همین اقشار یک یا دونفری پیدا می شوند که ازطریق عضویت در حوزههای دینی ویا در سپاه وارتش وبسیج وقاچاق وورشوه دادن وغبره بتوانند خودرااز طبقه خودخارج وبه جرگه طبقات متوسط ویا حاکم بکشانند ، که این یکی از آموزههای حاکمیت است، به این طبقات ؛ که تنها راه خروج افراد ازفقر ومحرومیت خودرا تاسی به روحیه مزدوری ویااین بی اخلاقی های رایج بدانند، وبدین ترتیب روزنه های امیدی که برای این طبقات ضعیف ایجاد کرده اند ، دراین سه راه خلاصه می شود: 1-مزدور حاکمیت شدن و عضویت در ارگانهای سپاه وارتش وسازمانهای بسیج و...ووسیله سرکوب طبقه متوسط جامعه توسط حاکمیت قرار گرفتن .2-.با استفاده از بی اخلاقی های رایج وحاکم بر کشوراست, که گروه اندکی از آنها چشم به مال اندوزی وکسب ثروت از راه نامشروع دارند.3-وارد شدن به حوزه های دینی با عنوان طلبه که امروز یکی از راحت ترین راههای خروج از طبقه محروم جامعه است که می تواند امید را دراین افراد بنحوی ایجاد نماید که خودرا جزو طبقه حاکم هم بدانند.
البته در این مقال بررسی ما غالب طبقه محروم جامعه است که بیش از 99در صد جمعیت آنهارا تشکیل می دهند ؛ وهیچ برانمه ای نیز ار طرف حاکمیت برای نجات آنها وجود ندارد ، وومشکل آنها نان ومسکن وکاراستواین طبقات هم فعلابهیچ عنوان دغدغه دموکراسی وآزادیخواهی و..را ندارند .
یعنی طبقات محروم با طبقات متوسط درخیلی موارد باهم هماهنگی وهمخوانی ندارند.
وطبقات محروم هم زمانی معترض به حاکمیت خواهند شد که1- به محرومیت خود عالم بشوند.2- محرومیت خود را ناشی از سیاست های اقتصادی حاکمیت بدانند!
وتنها راه نجات همگی طبقات اجتماعی در با برنامه بودن ونظام یافتن است. بنا براین باید میل به برنامه داشتن وسازمان پیدا کردن را در خود وسایر طبقات ایجاد نمائیم.
وبدین ترتیب وظیفه امروز شبکه اجتماعی درکشورمان با آنچه را که در سال 88عمل نمود، متفاوت است ؛ چون نیازهای مقطعی متفاوت است؛ آنچه را که برای طبقه متوسط در اولویت است، برای طبقات محروم در اولویت نیست ومی بایست در ابتدا جلسات توجیهی داشته باشیم ونقش حیاتی برنامه وسازمان وانجمن ها برای آنها روشن نمائیم .ودرثانی شعار ها با توجه به شرایط زندگی آنها مشخص نمائیم ؛ که اساسا با شعار ها ومطالبات طبقه متوسط متفاوت می باشد،
امروز شعارها نباید از مطالبات اقتصادی فراتر رود ؛ وبااین روش حتی قادر خواهیم بود، خانواده های پلیس ونظامی ها را هم با خود داشته باشیم.
وبطور خلاصه ما زمانی موفق هستیم که با طبقات محروم هماهنگ شویم وانها را از چنگال ظلم وستم جنایتکاران حاکم نجات دهیم.وراه نجات خودرا در نجات آنها بیائیم.
جهت تذکر چند نکته ایمنی را هم مد نظر داشته باشیم.
از تلفن های ثابت بهیچ عنوان استفاده نکنیم .تا سر حد ممکن از روش های سنتی وحضورفیزیکی استفاد کنیم .راهکار های بعمل امده جهت اطلاع رسانی "تحریم خرید شیر ونان در 3و4و5تیرماه" بسیار عالی بود. چون تقریبا تمامی مردم از تحریم مطلع شدند.
وظیفه این شبکه عظیم اجتماعی ما امروز چیست؟
جنبش عظیم اجتماعی ما در سال 1391 با جنبش آزادیخواهی 1388ونیز جنبش 1378و...اگرچه همه در یک راستا وکمال یافته هم می باشند؛ یک تفاوت اساسی دارد ، وآنهم حضور لایه های محروم تر جامعه است، در جنبش 1391؛ یعنی امروز مخاطب جنبش ما طبقات محروم جامعه هستند، وما لازم است بطور کوتاه ومختصر این طبقات را از نظر جامعه شناختی وروانشناختی مورد بررسی قرار دهیم؛
در ابتدا لازم است مشخص نمائیم که منظور از طبقات محروم: 1-کارگران2-کشاورزان وکارکران کشاورز 3-کارگران ساختمانی4-کشاورزانی که بلحاظ سوءمدیریت حاکم مجبور به ترک خانه وروستای خود شده اند وامروز در حاشیه های شهرهای بزرگ مجبور به زندگی توام با محرومیت کامل وحقارت انسانی و...شده اند.و...می باشند.
متاسفانه هیچ یک از اقشار طبقات محروم جامعه ما از نظام صنفی وسیاسی برخودار نیستند ویا میل به نظام ویا سازمان یافتگی ندارند.وانچه را که هست ابزارهای سرکوبی است که حکومت تلاش دارد از آنها بعنوان انجمن های صنفی ویا سیاسی استفاده نماید.
این طبقات بر عکس اقشار حاکم بر کشور بیشترین آسیب را از سوء مدیریت حاکم برده ومی برد؛ وآینه شفاف وروشنی است ، که می توان مدیریت حاکم را در آن دید!
بی سازمانی وبی نظمی در قدرت حاکم کاملا به این طبقه سرایت دارد.
اقشار اجتماعی این طبقات؛ محرومیت کامل اقتصادی دارند! وبه تبع آن بلحاظ فرهنگی وسیاسی هم در جایگاه فقر ومحرومیت قرار دارند؛ ونظام حاکم هم با استفاده ازتجربه انقلاب 57 و با ترفند های مختلف در بازی کردن با این اقشار عمل می نمایند .
وچون نظام اجتماعی موجود در کشورمان هم یک نظام کامل کاستی نمی باشد ومعمولا دربین همین اقشار یک یا دونفری پیدا می شوند که ازطریق عضویت در حوزههای دینی ویا در سپاه وارتش وبسیج وقاچاق وورشوه دادن وغبره بتوانند خودرااز طبقه خودخارج وبه جرگه طبقات متوسط ویا حاکم بکشانند ، که این یکی از آموزههای حاکمیت است، به این طبقات ؛ که تنها راه خروج افراد ازفقر ومحرومیت خودرا تاسی به روحیه مزدوری ویااین بی اخلاقی های رایج بدانند، وبدین ترتیب روزنه های امیدی که برای این طبقات ضعیف ایجاد کرده اند ، دراین سه راه خلاصه می شود: 1-مزدور حاکمیت شدن و عضویت در ارگانهای سپاه وارتش وسازمانهای بسیج و...ووسیله سرکوب طبقه متوسط جامعه توسط حاکمیت قرار گرفتن .2-.با استفاده از بی اخلاقی های رایج وحاکم بر کشوراست, که گروه اندکی از آنها چشم به مال اندوزی وکسب ثروت از راه نامشروع دارند.3-وارد شدن به حوزه های دینی با عنوان طلبه که امروز یکی از راحت ترین راههای خروج از طبقه محروم جامعه است که می تواند امید را دراین افراد بنحوی ایجاد نماید که خودرا جزو طبقه حاکم هم بدانند.
البته در این مقال بررسی ما غالب طبقه محروم جامعه است که بیش از 99در صد جمعیت آنهارا تشکیل می دهند ؛ وهیچ برانمه ای نیز ار طرف حاکمیت برای نجات آنها وجود ندارد ، وومشکل آنها نان ومسکن وکاراستواین طبقات هم فعلابهیچ عنوان دغدغه دموکراسی وآزادیخواهی و..را ندارند .
یعنی طبقات محروم با طبقات متوسط درخیلی موارد باهم هماهنگی وهمخوانی ندارند.
وطبقات محروم هم زمانی معترض به حاکمیت خواهند شد که1- به محرومیت خود عالم بشوند.2- محرومیت خود را ناشی از سیاست های اقتصادی حاکمیت بدانند!
وتنها راه نجات همگی طبقات اجتماعی در با برنامه بودن ونظام یافتن است. بنا براین باید میل به برنامه داشتن وسازمان پیدا کردن را در خود وسایر طبقات ایجاد نمائیم.
وبدین ترتیب وظیفه امروز شبکه اجتماعی درکشورمان با آنچه را که در سال 88عمل نمود، متفاوت است ؛ چون نیازهای مقطعی متفاوت است؛ آنچه را که برای طبقه متوسط در اولویت است، برای طبقات محروم در اولویت نیست ومی بایست در ابتدا جلسات توجیهی داشته باشیم ونقش حیاتی برنامه وسازمان وانجمن ها برای آنها روشن نمائیم .ودرثانی شعار ها با توجه به شرایط زندگی آنها مشخص نمائیم ؛ که اساسا با شعار ها ومطالبات طبقه متوسط متفاوت می باشد،
امروز شعارها نباید از مطالبات اقتصادی فراتر رود ؛ وبااین روش حتی قادر خواهیم بود، خانواده های پلیس ونظامی ها را هم با خود داشته باشیم.
وبطور خلاصه ما زمانی موفق هستیم که با طبقات محروم هماهنگ شویم وانها را از چنگال ظلم وستم جنایتکاران حاکم نجات دهیم.وراه نجات خودرا در نجات آنها بیائیم.
جهت تذکر چند نکته ایمنی را هم مد نظر داشته باشیم.
از تلفن های ثابت بهیچ عنوان استفاده نکنیم .تا سر حد ممکن از روش های سنتی وحضورفیزیکی استفاد کنیم .راهکار های بعمل امده جهت اطلاع رسانی "تحریم خرید شیر ونان در 3و4و5تیرماه" بسیار عالی بود. چون تقریبا تمامی مردم از تحریم مطلع شدند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر